Moto Guzzi
Daytona 1000

Met de introductie van de Daytona tegen het einde van 1991 kwam Moto Guzzi voor het eerst met een tweecilinder met vier kleppen per cilinder in de superbike klasse. Guzzi's luchtgekoelde v-twin bestond al sinds het prille begin in de vorm van twee kleppen per cilinder, dus een versie met acht kleppen betekende niets minder dan een revolutionaire stap voorwaarts.

De meest voor de hand liggende manier om meer kracht uit de oude v-twin te halen, was door over te schakelen naar dubbele bovenliggende nokkenassen. Maar dit zou hebben geleid tot een motor die te lang, te breed en te zwaar was. Daarbij zou deze machine ook niet op een Guzzi hebben geleken. Dus nam de fabriek de ingenieuze 'cam in head' oplossing over, waarbij twee riemaangedreven nokkenassen in V-positie werden gebruikt. Net als Ducati schakelde Moto Guzzi over van carburateurs naar Weber-Marelli-brandstofinjectie, wat 95 pk produceerde; een toename van ongeveer 10 pk ten opzichte van de oude Le Mans 1000. Het blok hing in een geheel nieuw monoshock-chassis, terwijl de styling van de Daytona herinnerde aan het uiterlijk van de originele Le Mans uit 1976.

Met een productietotaal van slechts 750 stuks is dit een vrij zeldzame kans om zo'n bijzondere motorfiets te bemachtigen. Inclusief sportuitlaten en Duits kenteken.